Ja, je leest
het goed. Deze notoire fashionista (aka fashionaddict, een dikke 8 op een schaal
van 10 vrees ik) zal een jaar stoppen met shoppen. Of toch proberen. Haar
uiterste best doen.
De
rules:
-365 dagen
stoppen met shoppen vanaf 1 april(van dit te typen krijg ik spontaan koude
rillingen maar kom)
- ondergoed, sokken en nylonkousen zijn toegestaan (maar niet overdrijven)
- je mag kledij lenen van vriendinnen
- je mag kledij die je niet draagt swappen
- je mag zelf kledij en accessoires maken (gelukkig maar, want dit is mijn grootste hobby)
- ondergoed, sokken en nylonkousen zijn toegestaan (maar niet overdrijven)
- je mag kledij lenen van vriendinnen
- je mag kledij die je niet draagt swappen
- je mag zelf kledij en accessoires maken (gelukkig maar, want dit is mijn grootste hobby)
Ik denk dat
ik eerst en vooral moet beseffen dat ik veel, maar dan ook al veel te veel heb.
Ik kan een heel leger vrouwen kleden moest ik dat willen. Maar ik heb ook heel
veel kleren in mijn kast die ik nooit (of bijna nooit) draag of die me ook niet
meer echt passen. Volgens mijn omgeving draag ik zelfs meestal hetgene dat pas
gewassen werd. Erg dus.
Ik moet ook
eens leren dat kleren in meer dan 1 combinatie gedragen worden. Ja, ik beken: ik
ben iemand die bijvoorbeeld een t-shirt koopt dat altijd met die ene broek en
ene ketting wordt gedragen. Shame on me!
Mijn
voornemen is dan ook niet alleen om te stoppen met shoppen maar ook om te leren
combineren met minder. En dat betekent ook: opruimen die handel! Alles wat me
niet meer past of die ik nooit draag, gaat ongenadig de deur uit. Ik beloof
het!
Wat deze
sloddervos hoopt te bereiken met dit utopisch doel?
- meer tijd: kun je nooit maar dan ook nooit genoeg hebben!
- meer ruimte: zodat mijn vriend toch ook een deel van de dressing krijgt. want ik moet eerlijk bekennen dat ik mij in ons nieuw huis 3/4de van de ruimte toegeigend heb + ook nog de kast in de logeerkamer
- meer rust: geen stress meer over "wat moet ik nu weer aan", "ik vind dat ene tshirtje niet meer" (de oplossing tot nu toe: koop gewoon een nieuw), geen stress meer over "dat we weer niet kunnen sparen", geen stress meer over "ik vind de perfecte schoentjes niet bij deze outfit" en bijgevolg meer rust. Rust in huis én rust in mijn hoofd.
- meer geld: om te sparen, om te genieten, voor ons huisje
- minder schuldgevoel: schuldgevoel van "heb ik dat nu weer gekocht", "ik ga nu gewoon in de min omdat ik die éne paar schoenen wil". Maar ook schuldgevoel van "nee liefje, dat is helemaal niet nieuw (ahum)". Want meestal kom ik de winkel nog niet uit of het beest spijt/schuldgevoel bespringt me al. Ik had zoveel nuttigers kunnen doen met dat geld. En het doet nog des te meer zeer als mijn vriend dan zegt van "aan wat heb je nu weer 100 euro uitgegeven?". Dan besef ik opeens van "shit, was dat al weer 100 euro?".
Dringend tijd voor verandering dus! Laten we hopen dat het lukt. Maar gelukkig ben ik niet alleen: volgens Het Nieuwsblad hebben al maar liefst 1000 vrouwen ingetekend op deze challenge. Oef, ik voel me toch al een beetje gesteund.
- meer tijd: kun je nooit maar dan ook nooit genoeg hebben!
- meer ruimte: zodat mijn vriend toch ook een deel van de dressing krijgt. want ik moet eerlijk bekennen dat ik mij in ons nieuw huis 3/4de van de ruimte toegeigend heb + ook nog de kast in de logeerkamer
- meer rust: geen stress meer over "wat moet ik nu weer aan", "ik vind dat ene tshirtje niet meer" (de oplossing tot nu toe: koop gewoon een nieuw), geen stress meer over "dat we weer niet kunnen sparen", geen stress meer over "ik vind de perfecte schoentjes niet bij deze outfit" en bijgevolg meer rust. Rust in huis én rust in mijn hoofd.
- meer geld: om te sparen, om te genieten, voor ons huisje
- minder schuldgevoel: schuldgevoel van "heb ik dat nu weer gekocht", "ik ga nu gewoon in de min omdat ik die éne paar schoenen wil". Maar ook schuldgevoel van "nee liefje, dat is helemaal niet nieuw (ahum)". Want meestal kom ik de winkel nog niet uit of het beest spijt/schuldgevoel bespringt me al. Ik had zoveel nuttigers kunnen doen met dat geld. En het doet nog des te meer zeer als mijn vriend dan zegt van "aan wat heb je nu weer 100 euro uitgegeven?". Dan besef ik opeens van "shit, was dat al weer 100 euro?".
Dringend tijd voor verandering dus! Laten we hopen dat het lukt. Maar gelukkig ben ik niet alleen: volgens Het Nieuwsblad hebben al maar liefst 1000 vrouwen ingetekend op deze challenge. Oef, ik voel me toch al een beetje gesteund.
Ik moet
direct ook al iets opbiechten: officieel lopen de regels vanaf 1 april maar ik
ga al een klein beetje (heel veel) zeuren om te beginnen. Mijn officiële
stopshopjaar (mét bijhorende opdrachten) begint op 15 april. Ja, ik weet het,
dat is niet zo heel correct van mij maar ik heb daar een aantal goede redenen
voor. Ik werk namelijk tot 15 april in een kledingwinkel en ik weet dat
aangezien ik nu nog personeelskorting heb, ik nog dingen ga kopen. En ik ben ook
nog afgesproken met een van mijn beste vriendinnen voor een shopnamiddagje op 13
april. Dus ben ik liever eerlijk met mezelf (en met anderen) dan dat ik al
onmiddelijk op de biechtstoel mag...
Zijn er nog
die net zoals ik deze uitdaging aangegaan zijn? Krijg je er ook spontaan de
shivers van? Of zien jullie het volledig zitten? Laat het me weten, dan kunnen
we elkaar misschien steunen!
